Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ …..ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ !!!




« … Μες στα σπαράγματα ενός κόσμου που αλλάζει, γεννιέται ορίζοντας για μια ζωή καινούργια. Του Ουλιάνοφ, του Ερνέστο και του Άρη γιος κι αδερφός και δε θα μείνω στα τραγούδια… »




                                                                                

                                                                              Δημήτρης Τουμαράς

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ



Οι εξελίξεις με αφορμή την επιστράτευση των εκπαιδευτικών και μόνο στη σκέψη απεργίας καθώς και όσα ακολούθησαν ( στάση ΜΜΕ και προσπάθεια δημιουργίας κοινωνικού αυτοματισμού ενάντια στους “κακούς καθηγητές” , στάση ΑΔΕΔΥ  και εργατοπατέρων   με τη προκήρυξη απεργίας –άλλοθι στις 14/5 και στάσης εργασίας στις 16/5, ουσιαστική επαναφορά σε καθεστώς “ αποφασίζουμε και διατάζουμε” καθως και η στάση χιλιάδων εκπαιδευτικών μέσα από τις αποφάσεις των  κατά τόπους ΕΛΜΕ  υπέρ της απεργίας) με κάνουν :  
    -Να ζητήσω από το Δ.Σ. του συλλόγου να απευθύνει αίτημα στην ΠΟΕΔΗΝ για απεργία στις 17/5 ενάντια στον ολοκληρωτισμό που επιβάλετε από την άθλια συγκυβέρνηση απέναντι σε κάθε έννοια κοινωνικού και εργατικού δικαιώματος.
-Σε περίπτωση μη ανταπόκρισης από την «ομοσπονδία μας;» την προκήρυξη 8ωρης  στάσης εργασίας για τη Παρασκευή 17/5 και επανεκτίμηση  αμέσως μετά για καθορισμό της δράσης μας.
-Την επαφή με τις ΕΛΜΕ του νομού προκειμένου να συντονίσουμε τις δράσεις μας.
Τέλος αξίζει να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο και να σταθείτε κυρίως στο τέλος που συμπυκνώνει και ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ:

ΔΗΛΩΣΗ των εκπροσώπων
των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ-ΚΙΝΗΣΕΩΝ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ στο Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ
Ηλία Σμήλιου, Ζέτας Μελαμπιανάκη, Αντώνη Ναξάκη

Κι έρχεται η στιγμή ν’ αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις…
Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία του εργατικού και λαϊκού κινήματος που μια απόφαση μπορεί να είναι καταλυτική για την πορεία των πραγμάτων, μπορούν «ν’ αλλάξουν τον ρου της ιστορίας».
Μια τέτοια στιγμή, σε μια τέτοια εποχή ζούμε οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο κι όλη η ελληνική κοινωνία. Η απεργία των εκπαιδευτικών της Δ.Ε., με το περιεχόμενο και τη μορφή που προτείνεται μπορεί πραγματικά να αποτελέσει το έναυσμα ενός παλλαϊκού ξεσηκωμού που θα οδηγήσει στην πτώση της τρικομματικής χούντας που μας κυβερνά και τη συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ.
Γιατί η απεργία των εκπαιδευτικών της Δ.Ε. έρχεται με τα αιτήματά της να αμφισβητήσει τον πυρήνα της πολιτικής του κεφαλαίου, της πιο βάρβαρης στη σύγχρονη ιστορία επίθεσης στα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Και σαν τέτοια μπορεί να συνεγείρει, να ενώσει στους δρόμους του αγώνα τους εκπαιδευτικούς με τους μαθητές, τους φοιτητές, τους άνεργους, τους εργαζόμενους σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα. Κι όχι σε μια ακόμη 24ωρη απεργία (δίπλα στις καμιά 30αριά ξεκομμένες τέτοιες που μέχρι τώρα κάναμε…) αλλά σ’ έναν αγώνα διαρκείας, δυναμικό, ανυποχώρητο, αποφασιστικό, σ’ έναν αγώνα που μπορεί να είναι νικηφόρος.
Γι αυτό κεφάλαιο και πολιτικοί του εκπρόσωποι αποφάσισαν να τον χτυπήσουν με τον πιο άγριο τρόπο, με κάθε όπλο που διέθεταν. Πρώτα απ’ όλα μέσα από τα άθλια Μ.Μ.Ε., στην κατεύθυνση του κοινωνικού αυτοματισμού. Στη συνέχεια με την απαγόρευση ενός ακόμη εργατικού αγώνα, με τη χρήση ολοκληρωτικής έμπνευσης νομοθετικών πράξεων και την προληπτική(!!!) επιστράτευση των καθηγητών.
Μα δεν τους έφταναν αυτά τα όπλα. Χρειάζονταν κι εχθρούς στο εσωτερικό του εργατικού κινήματος. Και δυστυχώς βρήκαν μπόλικους πρόθυμους στην Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ, στη συνεδρίασή της στις 13/5. Βρήκαν κι αυτούς που στην πρόταση της ΟΛΜΕ (και της ΔΟΕ) για πανδημοσιοϋπαλληλική-πανεργατική απεργία στις 17 του Μάη, αντιπρότειναν απεργία στις 14/5 (ΠΑΜΕ). Μια απεργία χωρίς στην ουσία κανένα επίδικο και με πρόδηλα τα χαρακτηριστικά της παταγώδους αποτυχίας. Βρήκαν φυσικά και τους συνήθεις ύποπτους στην προκήρυξη τέτοιων αγώνων (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) που έσπευσαν να αποδεχτούν την αντιπρόταση.
Όμως ο φθόνος, ο τρόμος και το ξεπούλημα αποδείχθηκαν όπλα λιγότερο ισχυρά απ’ την αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών της Δ.Ε., που δυο μέρες τώρα, μέσα από μαζικότατες Γενικές Συνελεύσεις, επικύρωσαν την πρόταση της ΟΛΜΕ κι έστειλαν στα αζήτητα της ιστορίας κάθε άλλη πρόταση διαχείρισης και τελικά εκτόνωσης του αγώνα.
Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ καλούμε την Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ, έστω κι αυτή την ύστατη στιγμή, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να κηρύξει 24ωρη απεργία την Παρασκευή 17 Μάη. 

Τέρμα πια οι αυταπάτες
ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες!

                                               Δημήτρης Τουμαράς          
                                                                             μέλος Δ.Σ. εργαζομένων          

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ



Ο Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Ικαρίας εκφράζει την αλληλεγγύη και  την  αμέριστη συμπαράστασή του στον αγώνα των καθηγητών και καταγγέλει την αυταρχισμό και την υποκρισία της κυβέρνησης που εφαρμόζει πιστά την επιχείρηση διάλυσης και της δημόσιας εκπαίδευσης.

Η κυβέρνηση της εσωτερικής τρόϊκας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ επέλεξε τις διακοπές  του Πάσχα, 2 βδομάδες πριν τις γενικές εξετάσεις,  για να εφαρμόσει τις αντιδραστικές ρυθμίσεις της.Σκοπός της να να φέρει τον κλάδο των καθηγητών προ τετελεσμένων και μπροστά σε ένα ξεκάθαρο εκβιασμό σε σχέση με τις εξετάσεις και τους μαθητές τους για να τους αναγκάσει να δεχτούν τον εργασιακό σφαγιασμό τους χωρίς αντίδραση, ποντάροντας και στον  λεγόμενο κοινωνικό αυτοματισμό. Κι ας καμώνεται η κυβέρνηση πως νοιάζεται για τους μαθητές και χύνει κροκοδείλια δάκρυα : αυτή είναι που εχει κάνει τη ζωή μας μαύρη και έχει υποθηκεύσει το μέλλον της νεολαίας. Η ευθύνη για την κατάσταση που δημιουργείται  είναι όλη δική της!

Αν και η συζήτηση, με τη βοήθεια και των κατευθυνόμενων «παπαγάλων» των κυρίαρχων ΜΜΕ,  έχει επικεντρωθεί στο κομμάτι της κατακρεούργησης των εργασιακών δικαιωμάτων των καθηγητών και ιδιαίτερα στην αύξηση του ωραρίου, στην πραγματικότητα αυτά τα κυβερνητικά  μέτρα είναι μέρος των πολιτικών διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης και αποκλεισμού μεγάλων κομματιών της νεολαίας από αυτήν.Είναι η αναβάθμιση της επίθεσης που ήδη κλείνει σχολειά ή τα αφήνει χωρίς καθηγητές, βιβλία, θέρμανση, που αφήνει  τους μαθητές  χωρίς μέλλον κι απ’ αυτή την άποψη μας αφορά όλους !
Η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα των καθηγητών δεν αφορά μόνο την αύξηση του  δ ι δ α κ τ  ι  κ ο ύ ωραρίου αλλά πολύ περισσότερο τις πάνω από 10000 απολύσεις που αυτή συνεπάγεται (με ότι σημαίνει αυτό και στην παρεχόμενη εκπαίδευση και σε κενά ειδικά σε δυσπρόσιτες και νησιωτικές περιοχές όπως η δική μας).Αφορά τις υποχρεωτικές μεταθέσεις σ’ όλη την χώρα και  την κατάργηση της οργανικότητας  που μετατρέπει τους καθηγητές σε περιφερόμενους ανά την επικράτεια με μισθούς πείνας σπρώχνοντάς τους έτσι στην παραίτηση ή την απόλυση.

Και μπορεί αυτή να ήταν η στιγμή για να βρεθούν στο στόχαστρο οι καθηγητές όμως στο στόχαστρο της ίδιας βάρβαρης επίθεσης  βρισκόμαστε ή θα βρεθούμε κι όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.Χωρίς καμιά κάθε λογική και ηθική νομιμοποίηση και πατώντας πάνω στην αγωνία των χιλιάδων μαθητών και των οικογενειών τους η μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά καταφεύγει σε μια πρωτοφανή κίνηση «έκτακτου καθεστώτος»: μετά τους ναυτεργάτες και τους εργαζόμενους στο Μετρό επιστρατεύει προληπτικά τους καθηγητές για να στείλει το μήνυμα ότι απαγορεύεται ακόμα και να σκεφτόμαστε ν’ αντισταθούμε στις πολιτικές και τα συμφέροντα που διαλύουν τις ζωές μας και σπέρνουν την πείνα και την εξαθλίωση. Γι’ αυτό έχουμε κάθε λόγο να σταθούμε δίπλα στους αγωνιζόμενους συναδέλφους μας και να κάνουμε ότι μπορούμε για να έχει νικηφόρα έκβαση η δική τους μάχη.Γιατί είναι και δική μας μάχη!
Οι μαθητές και οι οικογένειές τους δεν κινδυνεύουν απ’ την απεργία των καθηγητών.Το μέλλον τους δεν θα καταστραφεί ακόμα κι αν οι εξετάσεις γίνουν αργότερα. Το μέλλον της νεολαίας κι όλης της κοινωνίας κινδυνεύει απ’ τις πολιτικές που ρημάζουν τις ζωές μας κι απ’αυτούς που τις εφαρμόζουν.Απ’ αυτούς που πετσοκόβουν όλα τα δικαιώματά μας , που διαλύουν υγεία,παιδεία και κάθε δημόσια παροχή, απ’ αυτούς που έχουν φτάσει την (επίσημη) ανεργία των νέων στο 65% και μας έχουν γυρίσει πολλες δεκαετίες πίσω.
 
Οι καθηγητές κι οι εκπαιδευτικοί γενικότερα διδάσκουν πριν απ’ όλα με το παράδειγμά τους και τη στάση ζωής τους.Αυτή την δύσκολη και συνάμα μεγάλη στιγμή καλούνται με τη στάση τους να παραδώσουν το μάθημα της αξιοπρέπειας και της αντίστασης.Το ίδιο πρέπει να κάνουμε όλοι μας.
Γι’ αυτό καταγγέλουμε την πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ ότι με τη στάση της ενισχύει τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Όχι μόνο δεν μπαίνει μπροστά στον δύσκολο αυτό αγώνα αλλά με τις κινητοποιήσεις-υπεκφυγές που έχει εξαγγείλει αφήνει ακάλυπτους τους συναδέλφους και την μέρα έναρξης της επιστράτευσης  και για την απεργία τους.Η στάση της είναι απαράδεκτη και την καλούμε  ν’ αλλάξει άμεσα.
Γι’ αυτό καλούμε τις Ομοσπονδίες μας, τα πρωτοβάθμια σωματεία, γονείς και μαθητές, κάθε οργανωμένο φορέα και όλο τον λαό να πάρουν άμεσα αποφάσεις και πρωτοβουλίες στήριξης των καθηγητών και του αγώνα τους.

·         ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ
·         ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ
·         ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ