ΑΙΤΗΜΑ Δ.Σ. ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΥΠΟΥΡΓΟ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΕΔΗΝ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

                                     ΑΘΗΝΑ 26/11/2012

                                       ΑΡ. ΠΡΩΤ. 910

ΠΡΟΣ ΤΑ Δ.Σ. ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΜΕΛΩΝ ΠΟΕΔΗΝ

            Η Ε.Ε. της ΠΟΕΔΗΝ ύστερα από εξουσιοδότηση του Γ.Σ. προκηρύσσει 3ΩΡΗ ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ Στάση Εργασίας την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012 από 12 – 3μ.μ. και Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας στις 13:00μ.μ. κάτω από το ΥΥΚΑ.

            Η Στάση προκηρύσσεται για να καλύψει πρωτοβουλία Σωματείων της Περιφέρειας και της Αθήνας υπό συγχώνευση Νοσοκομείων που αντιδρούν σε αυτές τις πολιτικές.

            Τα Νοσοκομεία της Περιφέρειας καλύπτονται από 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ για την συμμετοχή τους σε αυτή τη Δράση.

Διεκδικούμε:

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΩΝ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥΣ

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΕΣΥ – ΕΟΠΠΥ – ΟΧΙ  ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΑΡΓΙΕΣ – ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ – ΕΞΑΙΡΕΣΙΜΑ

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΕΔΗΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Δ.Σ.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

    ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ                       Ι.Π. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ 21/11/12

          ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Σε συνέχεια των κινητοποιήσεών μας για τον αγώνα  ενάντια στην κατάργηση της Δημόσιας –Δωρεάν Υγείας (Νοσοκομείο-Π.Φ.Υ) καλούμε ΟΛΑ τα πρωτοβάθμια σωματεία της περιοχής και κάθε πολίτη που θέλει να συμμετέχει στο συλλαλητήριο που κάνουν σωματεία νοσοκομείων από όλη την Ελλάδα  εναντία στον νόμο - έκτρωμα για την Υγεία που προβλέπει κατάργηση κλινικών –υπηρεσιών και  συγχώνευση –κατάργηση Νοσοκομείων , την Παρασκευή 30 Νοέμβρη στην Αθήνα.

Η μεταφορά θα γίνει με λεωφορείο που θα ξεκινήσει από τον χώρο του Νοσοκομείου .

Για δηλώσεις συμμετοχής μέχρι την Τετάρτη 28/11/2012      στο τηλ. 2631360109 πρωινές ώρες

Πολυτεχνείο 39 χρόνια μετά

Η εξέγερση του Νοέμβρη ήταν από τις κορυφαίες στιγμές της αντιδικτατορικής πάλης, της πάλης κατά του ιμπεριαλισμού, κατά των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.
Είχε προηγηθεί συνειδητή προεργασία, η πολύχρονη αντίσταση, η πολύχρονη παράνομη δουλειά, πολλές θυσίες από αγωνιστές που δε δείλιασαν μπροστά σε δυσκολίες και βασανιστήρια. Τα διδάγματα του τότε είναι επίκαιρα σήμερα.

Λαϊκή κυριαρχία, ο λαός να αποφασίζει με βάση τα δικά του συμφέροντα, σημαίνει ότι έχει στα χέρια του τον πλούτο που παράγεται στη χώρα από τα δικά του χέρια, με το δικό του μυαλό. Σημαίνει αποδέσμευση από την ΕΕ και κάθε ιμπεριαλιστική ένωση. Ανατροπή της κυριαρχίας των μονοπωλίων. Τα σχέδια "εθνικής σωτηρίας" είναι σχέδια για να σώσουν το σύστημά της εκμετάλλευσης, για να υποτάξουν και να τσακίσουν το Λαό.

Οπως και τότε έτσι και σήμερα κάνουμε στην άκρη τις φωνές της υποταγής και της ενσωμάτωσης.
Τότε έσπερναν αυταπάτες για δήθεν εκδημοκρατισμό της χούντας. Τώρα μιλάνε για καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, για «καλύτερη διαπραγμάτευση» με τους δυνάστες του λαού. Είναι αυταπάτη ότι με άλλους καλύτερους διαχειριστές χωρίς και αυτοί να συγκρουστούν με την ΕΕ και τα μονοπώλια, θα ζήσουμε καλύτερα, θα γίνει η ευρωπαϊκή λυκοσυμμαχία «αρνάκι». Δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οσοι το λένε είναι επικίνδυνοι!

39 χρόνια μετά το πραγματικό δίλημμα παραμένει ίδιο:με τα μονοπώλια και την εξουσία τους, ή με το λαό και την εξουσία του;

Με τα κέρδη των πλουτοκρατών και με τα βάρη της κρίσης να πέφτουν στους εργαζόμενους; 'Η με τις πραγματικές μας ανάγκες, που είναι σε σύγκρουση με την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, σε σύγκρουση με την πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ;

Οι ανάγκες μας για δωρεάν σπουδές, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα, για δωρεάν Υγεία, ξεκούραση κι ασφάλεια για το μέλλον, η ανάγκη του λαού μας για επιστήμη και έρευνα προς όφελός του, δε χωράνε στα πλαίσια της ΕΕ και της κυριαρχίας των μονοπωλίων.

Εχουμε τη δύναμη να τους ανατρέψουμε!Η αντιδικτατορική πάλη του λαού και της νεολαίας διδάσκει ότι τίποτα δεν κερδίζεται με το λαό στη γωνία.
Φοβισμένος λαός σημαίνει θυσίες χωρίς τέλος. Αντίθετα κανένας μηχανισμός, καμιά εξουσία, όσο ισχυρή και αν φαίνεται, δεν μπορεί να υποτάξει και να νικήσει έναν αποφασισμένο και οργανωμένο λαό

Ψήφισμα συμπαράστασης στους εργαζόμενους στην τοπική αυτοδιοίκηση

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Γ.Ν. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

Ψήφισμα συμπαράστασης στους εργαζόμενους στην τοπική αυτοδιοίκηση

Εμείς οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου δηλώνουμε ότι σε αυτόν τον αγώνα δεν είστε μόνοι σας. Σήμερα σε αυτή τη θέση είστε εσείς οι εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού, αύριο θα είναι η σειρά μας.

Δηλώνουμε την στήριξη των κινητοποιήσεων σας και απαιτούμε από την ΑΔΕΔΥ την κήρυξη απεργίας. Ταυτόχρονα ζητάμε να κάνουν το ίδιο και όλα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία του Νομού μας.

Όσο και να διαβεβαιώνουν ότι κάποιες υπηρεσίες (όπως τα νοσοκομεία) εξαιρούνται, ξέρουμε καλά ότι δεν εξαιρείται κανένας συνάδελφος από καμία υπηρεσία, και αν δεν αγωνιστούμε να ανατραπεί αυτή η πολιτική τα ίδια και χειρότερα θα έχουμε.

Καταγγέλλουμε την σύλληψη συνδικαλιστών που διαδήλωσαν ενάντια στην επίσκεψη του Γερμανού τοποτηρητή Φουχτελ και ζητάμε την άμεση αποφυλάκιση τους και την απόσυρση των κατηγοριών εναντίον τους. Καλούμε όλους τους συναδέλφους να μη φοβηθούν και να συνεχίσουν τον αγώνα τους.

ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ- ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

Ή ΥΠΟΤΑΓΗ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

Ή ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

AΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ 15/11/12

Στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου   την Πέμπτη 15/11/12 αποφασίστηκε :

-Aνοικτή συνέλευση την Δευτέρα 19/11 στην είσοδο του νοσοκομείου στις 11π.μ.

-Πορεία διαμαρτυρίας και ενημέρωσης των πολιτών με κατάληξη την κεντρική πλατεία της πόλης και συμμετοχή στη συγκέντρωση που διοργανώνει ο Δήμος Ι.Π. Μεσολογγίου και το συντονιστικό φορέων-συλλόγων για την εξαθλίωση της ζωής μας.

-Ψήφισμα συμπαράστασης στον αγώνα των εργαζομένων στη Αυτοδιοίκηση ενάντια στις απολύσεις που προωθεί η άθλια μνημονιακή συγκυβέρνηση  υλοποιώντας τις εντολές του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου - τρόικας .

Ο αγώνας τους είναι άμεσα συνδεδεμένος με τον δικό μας.    
  ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ                                                    ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         

                                 

                                                                    Το  Δ.Σ. του Συλλόγου  Εργαζομένων

ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΧΝΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ....

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Οταν ρωτούσαν τον Γκέμπελς για την εξολόθρευση των Εβραίων, απαντούσε:

«Αδύνατον, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα το γνώριζα»!

Επομένως τίποτα το πρωτότυπο από τα ναζιστικά αποβράσματα της Χρυσής Αυγής, που ως απόγονοι των ταγματασφαλιτών, ως επίγονοι του φασίστα Μεταξά και ως υπερασπιστές της χούντας των συνταγματαρχών, ισχυρίζονται πως δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο και πως οι νεκροί του Πολυτεχνείου είναι «μύθος».

Προφανώς «η Γη γυρίζει»...

Αλλά αυτό το «προφανές» κάποιες φορές δεν αρκεί. Υπάρχουν ιστορικές στιγμές που πρέπει να επαναβεβαιώνεται ακόμα και το αυτονόητο. Οτι δηλαδή «η Γη γυρίζει». Μια τέτοια στιγμή είναι όταν ο φασισμός επιδιώκει να φυλακίσει τη «Γη», την Ιστορία και το μυαλό των ανθρώπων στο βάλτο του.

*

Δεν θα αναφερθούμε στους 88 εκ των δολοφονημένων από τη χούντα που μνημονεύονται στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Ούτε σε προσωπικές μαρτυρίες (πλην αυτής που αφορά στον δολοφόνο Ντερτιλή). Ούτε στους (πιστοποιημένα) 1.103 τραυματίες των γεγονότων του Πολυτεχνείου.

*

Θα σταθούμε μόνο στο κομμάτι της ιστορικής έρευνας του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973» που αφορά στους νεκρούς του Πολυτεχνείου κατά τη διάρκεια της εξέγερσης και αμέσως μετά την καταστολή της.

Σύμφωνα με τα τεκμήρια, από τη χούντα κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου δολοφονήθηκαν δεκάδες άνθρωποι. Να μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

*

Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16/11/1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».

Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΙΚΑ.

Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».

Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε νεκρός στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΙΚΑ.

Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βραδινές ώρες της 16/11/1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, χτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ερυθρού Σταυρού.

Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Στις 16/11/1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19/11/1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.

Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, εργάτης, από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Στις 17/11/1973, στην πλατεία Βάθης, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών», όπου πέθανε τη Δευτέρα 19/11/1973.

Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17/11/1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΩ» και «ΕΛΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ, όπου εξέπνευσε στις 30/11/1973.

Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 17/11/1973, επί της πλατείας Αιγύπτου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτορίας) διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.

Αλέξανδρος - Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, κάτοικος Μύρων 10, Αγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17/11/1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέιδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου πιστοποιήθηκε ο θάνατος του.

Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου, 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18/11/1973, στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Εξέπνευσε στο ΚΑΤ στις 30/1/1974.

Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18/11/1973, στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών», όπου πέθανε αυθημερόν.

*

Ο κατάλογος που προηγήθηκε είναι ενδεικτικός. Περιλαμβάνει κι άλλους. Πολλούς. Αρκετοί από αυτούς δολοφονημένοι και στην ευρύτερη, πέραν του Πολυτεχνείου, περιοχή της Αθήνας, από τις δυνάμεις καταστολής που είχε εξαπολύσει η χούντα.

Τέτοιες ήταν, για παράδειγμα, οι δολοφονίες του Κυριάκου Παντελεάκη, εκτελεσμένου στις 18/11/1973 από πυρά άρματος μάχης στην Πατησίων, του Ευστάθιου Κολινιάτη που κτυπήθηκε στις 18/11/1973 από αστυνομικούς, των θυμάτων της αστυνομίας Σπυρίδωνα Κοντομάρη (πρώην βουλευτής Κερκύρας), Σωκράτη Μιχαήλ που τον χτύπησαν στην οδό Μπουμπουλίνας στις 16/11/1973, του Δημήτριου Παπαϊωάννου, του Δημήτρη Θεοδώρα που γαζώθηκε στις 17/11/1973 από πυρά στρατιωτικής περιπόλου, του Αλέξανδρου Παπαθανασίου που εκτελέστηκε από τα πυρά των αστυνομικών του ΙΣΤ' Αστυνομικού Τμήματος Αθήνας...

***

Τα θρασίμια του ναζισμού λένε:

«Αυτοί δεν είναι νεκροί του Πολυτεχνείου. Αυτοί ήταν "έξω" από το Πολυτεχνείο»!

Είναι μάλιστα ικανοί να ισχυριστούν ότι οι «έξω» από το Πολυτεχνείο δεν δολοφονήθηκαν από τη χούντα στο πλαίσιο της καταστολής της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά ότι «σκόνταψαν και χτύπησαν μόνοι τους»...

*

Να, όμως ένα παράδειγμα, για το τι έγινε με τους «έξω» από το Πολυτεχνείο:

To μεσημέρι της 18ης Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής βρίσκεται με το υπηρεσιακό τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρη, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξεφεύγει. Ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβολεί.

«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή - ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης - και συνεχίζει:

«Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...

*

Αυτός είναι ο «μύθος» των νεκρών του Πολυτεχνείου. Αυτή ήταν η χούντα των «Ντερτιλήδων». Αυτά είναι και τα ναζιστοειδή της Χρυσής Αυγής που την εκπροσωπούν σήμερα

.

*Δημοσιεύθηκε στον "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

                                                                           Για την αντιγραφή

                                                                       Δημήτρης  Τουμαράς