ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΧΝΟΥΝ ΣΚΟΠΙΜΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ......

Επειδή κάποιοι "Eλληναράδες" προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε    ότι:

-Κανένας δεν φεύγει από την πατρίδα του χωρίς βία (οικονομική-σωματική).

-Όλη η Υφήλιος είναι γεμάτη  Έλληνες μετανάστες για τους παραπάνω λόγους.....

-Υπάρχει ακόμα μέσα μας ο Πόντος ,η Μικρασιατική καταστροφή  και, και, και……..

-Η καταπίεση (όπως και το κέρδος των από πάνω) δεν έχει πατρίδα…..

-Δεν υπάρχει  «λαθραία» …ζωή.

Ζητώ από όλους να δούμε τις φωτογραφίες και  το παρακάτω βίντεο (όσο σκληρό και αν είναι)  ,να ξανασκεφτούμε όλη την προπαγάνδα που μας πλασάρουν( αυτοί που για δικό τους κέρδος ξεκληρίζουν λαούς ) και να παλέψουμε  ώστε κανείς να μην ζήσει τέτοιες καταστάσεις

Δημήτρης Τουμαράς

Άλλοι 12 Σύριοι πρόσφυγες, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά, ήρθαν να προστεθούν στους δεκάδες μετανάστες και πρόσφυγες που έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να διασχίζουν τα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Στα παράλια του Μποντρούμ, απέναντι από την Κω, το κύμα ξέβρασε τα άψυχα σώματα μικρών παιδιών.
Οι εικόνες που ακολουθούν είναι εξαιρετικά σκληρές, όπως και το βίντεο. Αποτυπώνουν όμως το δράμα των προσφύγων που έφυγαν από την εμπόλεμη ζώνη, αναζητώντας ασφαλέστερη ζωή στην Ευρωπαϊκή "γη της Επαγγελίας".

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

Με αποφάσεις του ο κος Κυριακόπουλος το προηγούμενο διάστημα προχώρησε σε αλλαγές προϊσταμένων τόσο στη Διοικητική όσο και στη Νοσηλευτική Υπηρεσία καθώς και σε μετακινήσεις προσωπικού σε άλλες θέσεις.

Αλλαγές που αντιβαίνουν το πνεύμα της χρήστης διοίκησης και τα αποτελέσματα τους ήταν να υπάρχει αναστάτωση στην λειτουργία του Νοσοκομείου.

Συγκεκριμένα στη Διοικητική Υπηρεσία προχώρησε σε μετακινήσεις προσωπικού και αλλαγές προϊσταμένων μια μέρα πριν το δημοψήφισμα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί εκνευρισμός και αναστάτωση, επιδιώκοντας προφανώς δημιουργία πολιτικού κλίματος (είναι σε όλους γνωστό ότι πριν από τέτοιου είδους σημαντικά  γεγονότα αποφεύγονται τέτοιες κινήσεις). Μάλιστα η απόφαση του αυτή στερεί από συναδέλφους εξέλιξη τόσο μισθολογική όσο και διοικητική.

Στη Νοσηλευτική Υπηρεσία αντί να προχωρήσει στη κάλυψη μιας κενής θέσης Τομεάρχη προχώρησε στη αντικατάσταση της Διευθύντριας που εκτελούσε τα καθήκοντα αυτά από το 2007 μέχρι σήμερα.

Για τις ενέργειες αυτές έγιναν καταγγελίες τόσο προς την 6^η ΥΠΕ όσο και στην ΠΟΕΔΗΝ, η οποία συντάχτηκε με την καταγγελία του Συλλόγου.  Μάλιστα αναφορικά με την αλλαγή της Διευθύντριας Νοσηλευτικής Υπηρεσίας υπήρξε και παρέμβαση του Επιμελητήριου των Νοσηλευτών ,δηλαδή της Ε.Ν.Ε., που ζητεί την ανάκληση της απόφασης αυτής.  

Ακόμα και η προϊστάμενη αρχή του κου Κυριακόπουλου  η Υ.Π.Ε., ζήτησε με έγγραφο της από την προηγουμένη εβδομάδα την ανάκληση της απόφασης αυτής λόγω έλλειψης νομιμότητας.

 Για όλα τα παραπάνω και επειδή έχει περάσει ήδη ένα διάστημα στο όποιο θα έπρεπε να γίνουν οι απαιτούμενες διορθώσεις αλλά ο κος Κυριακόπουλος δεν δείχνει διατεθειμένος να το κάνει, ως Σύλλογος  θα θέλαμε να τονίσουμε τα εξής:

-Δηλώνουμε  ότι θα προασπιστούμε τα συμφέροντα των μελών μας με κάθε τρόπο απέναντι στο τρόπο διοίκησης που έχει επιλέξει να ασκεί ο κος Κυριακόπουλος.

- Θεωρούμε ότι η ΥΠΕ και το Υπουργείο πρέπει να παρέμβουν άμεσα προκειμένου να επανέλθει το Νοσοκομείο μας στους κανονικούς ρυθμούς λειτουργείας του.

Για Ένα Μαζικό Λαϊκό «ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ»

ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ, ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ, ΝΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΑΖΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ «ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ»

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ, ΠΙΟ ΒΑΡΒΑΡΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Όλοι εμείς που υπογράφουμε,

εκτιμούμε ότι η οικονομική επιβίωση των εργαζόμενων και λαϊκών στρωμάτων, η δημοκρατία και η λαϊκή κυριαρχία, βρίσκονται μπροστά σε μια θανάσιμη απειλή! Απειλή που προέρχεται από το κοινοβουλευτικό και κυβερνητικό πραξικόπημα που οργανώθηκε από τους οικονομικούς δολοφόνους της ΕΕ και του ΔΝΤ, από τους εγχώριους τραπεζίτες και καπιτα-ληστές, από τους ιδιοκτήτες των συστημικών μέσων ενημέρωσης, με την υποταγή και τελικά την συμμετοχή και προώθησή του από την κυβέρνηση, με τη συμμετοχή και τη συναίνεση των μνημονιακών κομμάτων ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ, για να ταπεινώσουν και να το μετατρέψουν το μεγάλο και περήφανο «Όχι» του λαού, στο ιστορικό δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου 2015, σε ένα «Ναι» στο επερχόμενο, ακόμη πιο βάρβαρο, τρίτο Μνημόνιο.

Δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει, «έντιμος συμβιβασμός» με όλους αυτούς! Το «Όχι» στη λιτότητα, στα μνημόνια, στις ιδιωτικοποιήσεις, στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, ακόμη και η αντιμετώπιση της κοινωνικής – ανθρωπιστικής καταστροφής, δεν συμβαδίζουν με το «ναι στο ευρώ και την ΕΕ».

Τίποτα δεν τελείωσε με την ψήφιση της νέας συμφωνίας! Ο λαός αγωνίστηκε επίμονα ενάντια στα μνημόνια και τις πολιτικές της φτώχειας για πεντέμισι χρόνια. Αλλά τώρα είναι επιτακτική ανάγκη να ξανάρθουν οι αγώνες στο προσκήνιο. Δεν μπορούμε να αφήσουμε να κυριαρχήσει η απογοήτευση και  ηττοπάθεια. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τη φτώχεια και την κοινωνική αδικία να επιβληθούν. Δεν μπορούμε να αφήσουμε  τις αντιδραστικές δυνάμεις, το νεοφασισμό, το ρατσισμό και τον κανιβαλισμό κατά των μεταναστών να σηκώσουν ξανά κεφάλι.

Αν το δίλημμα που μας θέτουν είναι «ρήξη ή υποταγή», καλούμε το λαό, τους εργάτες και εργαζόμενους, τη νεολαία, τη μαχόμενη διανόηση και τους καλλιτέχνες του «ΟΧΙ», να κάνουν ένα ακόμη βήμα, διαλέγοντας τη ρήξη! Να οικοδομήσουμε μια νέα λαϊκή ενότητα «της ρήξης μέχρι το τέλος» ενάντια στην «εθνική ενότητα» της «υποταγής μέχρι το τέλος» των κυρίαρχων τάξεων, της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης και του φθαρμένου πολιτικού συστήματος, που νοιάζεται μόνο για τη σωτηρία της ευρωζώνης και του κέρδους των τραπεζιτών και των επιχειρηματικών ομίλων. Να πάρουμε στα χέρια μας την υπεράσπιση της δημοκρατίας ενάντια στην κατάλυσή της, την υπεράσπιση της λαϊκής κυριαρχίας ενάντια στην αποικιοκρατική επιτροπεία και την υποτέλεια στους τραπεζίτες και την ΕΕ.

Απέναντι στην τρομοκρατία της καταστροφής που δήθεν θα φέρει η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ, απέναντι στο «δεν υπάρχει εναλλακτική», οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία μπορούμε να δημιουργήσουμε το δικό μας εναλλακτικό σχέδιο, που θα περιλαμβάνει:

Τον αγώνα για να μην περάσει και να ανατραπεί το νέο βάρβαρο μνημόνιο. Την άμεση έξοδο από το ευρωζώνη, τη ρήξη, έξοδο και χειραφέτηση από την ΕΕ για την ισότιμη διεθνή συνεργασία των λαών. Την παύση πληρωμών στους δανειστές τοκογλύφους, τη μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους, που σε κάθε περίπτωση δεν είναι δικό μας, είναι επαχθές και αβίωτο για το λαό. Για να επιβάλουμε τη λύτρωση από τα οικονομικά βασανιστήρια των «δόσεων» και της τροϊκανής επιτήρησης.

Την εθνικοποίηση  της Τράπεζας της Ελλάδος, όλων των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων με εργατικό και λαϊκό έλεγχο, πρώτα από όλα αυτών που κλείνουν ή τις εγκαταλείπουν οι  ιδιοκτήτες τους,  για να αντιμετωπισθεί η ανεργία, η παράνομη παρακράτηση των μισθών, τα λουκέτα.

Την άμεση, «μονομερή» ικανοποίηση των αιτημάτων του εργατικού και λαϊκού κινήματος, όπως την προστασία των ανέργων, της εργασίας και των μισθών, των συντάξεων, των αυτοαπασχολούμενων και του λαϊκού εισοδήματος, με ξήλωμα όλων των μνημονιακών μέτρων, παλιών και νέων.

Την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών και λαϊκών δημοκρατικών δικαιωμάτων, απέναντι στο μνημονιακό εξευτελισμό της Βουλής, στη δικτατορία των μιντιοκρατών, στην αστυνομοκρατία και το νεοφασισμό.

Μπορούμε να επιβάλουμε το δικό μας «εναλλακτικό σχέδιο» εάν προετοιμαστούμε και προωθήσουμε άμεσα την οργάνωση και την καθημερινή αλληλεγγύη του λαού, τη μαζική αντίσταση, την αντεπίθεση και τον ξεσηκωμό.

Για όλους αυτούς τους λόγους, καλούμε:

Στη δημιουργία ενωτικών λαϊκών συνελεύσεων και επιτροπών του «Όχι μέχρι το τέλος», στις γειτονιές, στους Δήμους και τις πόλεις, στη νεολαία, στους καλλιτέχνες και τη διανόηση και πρώτα από όλα, στους χώρους εργασίας ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία του «Ναι σε όλα». Καλούμε, στην κοινή δράση για την οργάνωση της αλληλεγγύης και της αντίστασης, στον κατά τόπους και κεντρικό συντονισμό. Στην οργάνωση της διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Καλούμε σε συνέλευση  την ερχόμενη βδομάδα

ΤΡΙΤΗ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 7.30 στην ΑΣΟΕΕ

Εμπρός να σηκωθούμε όλοι λίγο ψηλότερα! Για μια μεγάλη λαϊκή ανάταση. Για μια νέα προοπτική που αξίζει στον κόσμο της εργασίας.

Επικοινωνία και υπογραφές στην ηλεκτρονική διεύθυνση: OXI.mexri.to.telos@gmail.com

Υ.Γ.

Ηδη ξεπέρασαν τις 500 οι υπογραφές .

Δημήτρης Τουμαράς

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ; ……… ΑΣ ΑΝΟΙΞΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ

Ποιός τελικά ακολούθησε το δρόμο του Σόιμπλε;

του Κώστα Λαπαβίτσα

Η ριζοσπαστική εναλλακτική λύση για την Ελλάδα περιλαμβάνει έξοδο από το ευρώ, με βαθιά διαγραφή του χρέους, δημόσια ιδιοκτησία και διοίκηση των τραπεζών, έλεγχο των κεφαλαιακών ροών, άρση της λιτότητας και πολλά άλλα μέτρα που και μόνο στο άκουσμά τους θα κινδύνευε με αποπληξία ο στυγνός Γερμανός δικηγόρος ο οποίος διαχειρίζεται το οικονομικό μέλλον της Ευρώπης.

Το γενικό περίγραμμα αυτής της λύσης υπάρχει από καιρό, αλλά δυστυχώς οι πολιτικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια δεν επέτρεψαν ούτε καν το άνοιγμα της σχετικής συζήτησης, πόσο μάλλον την επεξεργασία και την ανοιχτή παρουσίασή της σην κοινωνία. Η επίσημη γραμμή ήταν ότι θα πετυχαίναμε συμφωνία μέσα στο ευρώ γιατί τελικά οι "εταίροι" θα έκαναν πίσω. Τους είχαμε στο χέρι … Υπήρχε τόση βεβαιότητα για τη θέση αυτή που δεν χρειαζόταν καν να συζητηθεί οποιαδήποτε άλλη επιλογή. Κι έτσι, όταν οι "εταίροι" μας άσκησαν τον αναμενόμενο ωμό εκβιασμό, καταντήσαμε να δεχτούμε ένα νέο μνημόνιο.

Ποιος όμως ήταν ακριβώς ο εκβιασμός που μας άσκησαν;

Από πολύ επίσημα χείλη ακούστηκε ότι το δίλημμα ήταν τρομακτικό: ένα κακό, κάκιστο μνημόνιο, ή μια άτακτη χρεοκοπία με έξοδο από το ευρώ. Το δεύτερο υποτίθεται ότι θα ήταν απόλυτα καταστροφικό και άρα η κυβέρνηση – με βαριά καρδιά – αποδέχτηκε το πρώτο.

Ειπώθηκε επίσης ότι υπήρχε και κάποια "λύση Σόιμπλε", που πρότεινε προσωρινή έξοδο από το ευρώ, αλλά και μόνο η σύνδεση ενός δρόμου για την Ελλάδα με το όνομα του κατεξοχήν βασανιστή της αρκεί για να την κάνει αποτρόπαια στα μάτια των πολιτών. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η απαράδεκτη σύνδεση που επιχειρείται του Σόιμπλε με την εναλλακτική λύση της ριζοσπαστικής εξόδου.

Το μνημόνιο, λοιπόν, εμφανίζεται ως μονόδρομος για μια ακόμη φορά. Είναι όμως έτσι; Τι πραγματικά πρότεινε ο Σόιμπλε;

Στη διαπραγματευτική ομάδα δεν μετέχω, ούτε και ποτέ είχα ενημέρωση για τα τεκταινόμενα στις διαπραγματεύσεις, άρα δε μπορώ να ξέρω από πρώτο χέρι τι έγινε στις συνομιλίες. Διαβάζω όμως τα δημοσιοποιημένα κείμενα. Στις 10 Ιουλίου κυκλοφόρησε ένα κείμενο από επίσημες γερμανικές πηγές, το οποίο παραθέτω στα αγγλικά και μεταφρασμένο στα ελληνικά, που φαίνεται να είναι το πραγματικό "δίλημμα Σόιμπλε" για την ελληνική κυβέρνηση.

Ο Σόιμπλε φαίνεται ότι έδωσε δύο επιλογές στην Ελλάδα.

Η πρώτη ήταν ουσιαστικά να υπογράψουμε μνημόνιο που θα περιλάμβανε σκληρή λιτότητα, ενισχυμένη με τρία ακόμη μέτρα: 1) τον σχηματισμό ταμείου 50 δις για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, 2) την αναδιάρθρωση της κρατικής μηχανής υπό την εποπτεία της ΕΕ, 3) τον αυτόματο περιορισμό των δαπανών σε περίπτωση που οι στόχοι της λιτότητας δεν επιτυγχάνονται.

Η δεύτερη ήταν να υπάρξει προσωρινή έξοδος της Ελλάδας από την ΟΝΕ (για μια πενταετία), σε περίπτωση που δεν θα υπήρχαν εγγυήσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους και την εκτέλεση του προγράμματος λιτότητας. Η προσωρινή έξοδος θα συνοδευόταν από αναδιάρθρωση του χρέους στη βάση της πρακτικής της Λέσχης του Παρισιού. Θα υπήρχε επίσης ανθρωπιστική βοήθεια για την αντιμετώπιση των άμεσων επιπτώσεων της εξόδου, καθώς και τεχνική βοήθεια που μάλλον θα ήταν η στήριξη της ισοτιμίας του νέου νομίσματος.

Επαναλαμβάνω ότι η προσωρινή έξοδος που προτείνει ο Σόιμπλε απέχει παρασάγγας από τη ριζοσπαστική έξοδο. Είναι πιθανό ο Σόιμπλε να ζητούσε την επιβολή όρων για να υπάρξει η στήριξη της νέας ισοτιμίας. Είναι επίσης πιθανό η διαγραφή του χρέους, αν συνέβαινε, να μην ήταν αρκετά βαθιά και επίσης να συνοδευόταν από δύσκολες διαδικασίες και όρους. Είναι βέβαιο, τέλος, ότι η πρότασή του δεν θα περιείχε ριζικά μέτρα αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος σε δημόσια βάση και με τρόπο που να ευνοεί την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και τη σεισάχθεια των ιδιωτικών χρεών. 

Το πρόβλημα είναι αλλού. Είναι φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση, παρά τα όσα λέγονται, δεν πήγε κόντρα στον Σόιμπλε. Απλώς διάλεξε τον πρώτο δρόμο που της πρόσφερε ο οικονομικός προκουράτορας της Ευρώπης. Το κείμενο που ψηφίστηκε στη Βουλή βασίζεται ξεκάθαρα στην πρόταση Σόιμπλε: σκληρό μνημόνιο, ταμείο εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, νεοαποικιακή επιτήρηση, αυτόματος περιορισμός των δαπανών και πολλά άλλα τρομακτικά μέτρα, ιδίως για μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

Ο Σόιμπλε τελικά επέβαλε τη θέλησή του. Το νέο, κάκιστο, μνημόνιο δεν αποτελεί διέξοδο που μας πρόσφεραν οι Γάλλοι "φίλοι" μας. Ο Σόιμπλε το καθόρισε και η διαπραγμάτευση ήταν για τις λεπτομέρειες.

Το πρόβλημα είναι όμως ακόμη μεγαλύτερο. Το υποτιθέμενο δίλημμα "μνημόνιο ή άτακτη χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ" δεν φαίνεται να τέθηκε ποτέ από τον Σόιμπλε. Άλλες ήταν οι επιλογές που μας έδωσε. Γιατί, λοιπόν, η ελληνική πλευρά αποφάσισε να ακολουθήσει τον πρώτο δρόμο του Σόιμπλε; Ποιός υπολόγισε το κόστος και τις επιπτώσεις των δύο επιλογών και με ποιά κριτήρια; Γιατί προτιμήσαμε να σκύψουμε το κεφάλι και να δεχτούμε ένα νέο μνημόνιο; Και πότε ενημερώθηκε ο ελληνικός λαός, ή ακόμη και τα συλλογικά όργανα του Σύριζα;

Τα ερωτήματα αυτά είναι αμείλικτα και απαιτούν απάντηση. Όλοι πλέον καταλαβαίνουν ότι η πλευρά μας πήγε απροετοίμαστη στις διαπραγματεύσεις, με τελείως λανθασμένη αντίληψη της "Ευρώπης". Ήταν απαραίτητο να υπάρχει Σχέδιο Β, με τεχνική επεξεργασία και άμεση λαϊκή συμμετοχή.

Ο δρόμος των μνημονίων που τελικά διάλεξε η κυβέρνηση θα τραυματίσει κι άλλο τη οικονομία και την κοινωνία και είναι πολύ πιθανό να αποδειχθεί ανεφάρμοστος. Ο Σύριζα θριάμβευσε στις εκλογές γιατί υποσχέθηκε απόρριψη των μνημονίων, βαθιά αλλαγή οικονομικής πολιτικής και ριζοσπαστικές τομές στην ελληνική κοινωνία. Η Ελλάδα συνεχίζει να τα χρειάζεται όλα αυτά, τίποτε δεν έχει αλλάξει. Έγινε όμως πλέον ξεκάθαρο ότι το πρόγραμμα του Σύριζα είναι παντελώς ανέφικτο χωρίς έξοδο από την ΟΝΕ.

Χρειαζόμαστε ολική αλλαγή στρατηγικής που θα στηρίζεται στη διαμόρφωση σχεδίου εξόδου από τη ΟΝΕ σε συνεχή διαβούλευση με τον ελληνικό λαό. Για να γίνει αυτό απαιτείται καταρχήν να συζητηθεί με ειλικρίνεια τι προτάθηκε στις διαπραγματεύσεις και πως πάρθηκε η απόφαση που τελικά οδήγησε στο νέο μνημόνιο. Στη συζήτηση αυτή πρέπει επειγόντως να συμμετέχουν τα όργανα και οι συλλογικότητες του Σύριζα.

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΠΟΥ ΕΘΕΣΕ Ο ΣΟΪΜΠΛΕ

«Σχόλια σχετικά με τις τελευταίες ελληνικές προτάσεις», 10 Ιουλίου 2015

Στις 9 Ιουλίου η Ελλάδα κατέθεσε μία λίστα προτάσεων, οι οποίες βασίζονται στο τελευταίο προσχέδιο της Τρόικας, που είχε συνταχθεί για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης από το EFSF. Ωστόσο, η Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να ολοκληρώσει την αξιολόγηση, για την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης οικονομικής μεγέθυνσης και της βιώσιμης ανάπτυξης. Μεταξύ αυτών, η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, η μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα, οι ιδιωτικοποιήσεις, τραπεζικός τομέας, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν επαρκούν.

Αυτές οι προτάσεις έχουν σοβαρές ελλείψεις σημαντικών μεταρρυθμίσεων. Για αυτό αυτές οι προτάσεις δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση για ένα εντελώς καινούριο, τριετές πρόγραμμα του ESM, όπως αιτήθηκε η Ελλάδα. Χρειαζόμαστε μία καλύτερη, βιώσιμη λύση, διατηρώντας το ΔΝΤ εν ενεργεία. Αυτές είναι οι δύο επιλογές:

1. Οι ελληνικές αρχές να βελτιώσουν γρήγορα και σημαντικά τις προτάσεις τους, με την πλήρη στήριξη της Βουλής τους. Οι βελτιώσεις πρέπει να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη, να διαβεβαιώσουν την βιωσιμότητα του χρέους και την επιτυχή εφαρμογή του προγράμματος, ώστε να διασφαλιστεί η πρόσβαση στις αγορές μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος. Οι βελτιώσεις περιλαμβάνουν:

α) Μεταφορά ελληνικών περιουσιακών στοιχείων ύψους 50 δισ. ευρώ σε ένα εξωτερικό ταμείο (trust fund) όπως το Ινστιτούτο Ανάπτυξης στο Λουξεμβούργο, ώστε να ιδιωτικοποιηθούν και να μειωθεί το χρέος.

β) την ενίσχυση της  ικανότητας και  αναμόρφωση της ελληνικής διοίκησης  υπό την επιτροπεία της Κομισιόν για την ορθή εφαρμογή του προγράμματος

γ) αυτόματες περικοπές δαπανών σε περίπτωση που δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι για μείωση του ελλείμματος.

Παράλληλα, μια σειρά μορφών χρηματοδότησης που θα τεθούν από κοινού για να γεφυρωθεί το χρονικό χάσμα μέχρις ότου θα μπορούσε να γίνει μια πρώτη εκταμίευση στο πλαίσιο του ενισχυμένου προγράμματος. Αυτό σημαίνει ότι το υφιστάμενο ρίσκο της μη σύναψης ενός νέου προγράμματος με τον ESM θα πρέπει να βαραίνει την Ελλάδα, όχι τις χώρες της Ευρωζώνης.

2) Σε περίπτωση που η βιωσιμότητα του χρέους και η αξιόπιστη προοπτική εφαρμογή δεν μπορούν να διασφαλιστούν εκ των προτέρων η Ελλάδα θα πρέπει, μέσω ταχέων διαπραγματεύσεων, να τεθεί σε ένα timeout από την Ευρωζώνη, με ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους, εάν είναι απαραίτητο, με τρόπο που προσιδιάζει στην προσφυγή  σε ένα θεσμό όπως λχ η Λέσχη των Παρισίων - τουλάχιστον κατά τα επόμενα 5 χρόνια. Μόνο αυτή η λύση θα μπορούσε να επιτρέψει επαρκή αναδιάρθρωση του χρέους, η οποία δεν θα ήταν σύμφωνη με την ένταξη σε μια νομισματική ένωση.

Αυτή η λύση θα συνοδεύεται από στήριξη για την Ελλάδα ως κράτος-μέλος της ΕΕ και για τους Έλληνες πολίτες, με ενίσχυση της ανάπτυξης, ανθρωπιστική και τεχνική βοήθεια στα επόμενα χρόνια. Θα πρέπει επίσης να συνοδεύεται από τον ανορθολογισμό όλων των πυλώνων της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και από συγκεκριμένα μέτρα για την ενίσχυση της διακυβέρνησης της Ευρωζώνης.

                                                                                     Για την αντιγραφή

                                                                                     Δημήτρης Τουμαράς